اولین مناظره هشت نامزد انتخابات ریاست جمهوری یازدهم با حضور مرتضی حیدری به عنوان مجری و علی طلوعی، مدیر شبکه جهانی جام جم به عنوان ناظر از سوی ستاد انتخابات صدا و سیما، به انجام رسید.
ابتدای این برنامه، برای مشخص شدن جایگاه قرار گرفتن هر نامزد قرعه‌کشی صورت گرفت و بنا بر قرعه، هر یک از نامزدها در جایگاه خود حاضر شدند.
در مرحله اول این مناظره برای هر نامزد 12 دقیقه زمان در نظر گرفته شده بود که این زمان به یک زمان سه دقیقه‌ای برای پاسخ هر نامزد به سؤال مطرح شده توسط مجری و دو دقیقه نیز برای پاسخ‌گویی به نقد دیگر نامزدها و جمع‌بندی اختصاص داشت. همچنین سایر نامزدها در زمان 90 ثانیه‌ای اجازه نقد و یا بیان نقطه نظرات خود در خصوص موضوع مورد بحث هر نامزد را یافتند.
مرحله نخست این مناظره که با رویکرد اقتصادی برگزار شد با آرامش و ارائه نقطه نظرات هشت کاندید دنبال شد و مخاطبان تا حدودی با عمل‌گرا بودن و یا تئوری پردازی نامزدها آشنا شدند اما در آغاز مرحله دوم شاهد اعتراضاتی بعضأ دور از شأن یک نامزد تصدی ریاست جمهوری یک کشور بزرگ بودیم.
اما سؤالی مطرح است...
برگزاری مناظرات در کشور از چهار سال پیش کلید خورد و با تجربه انتخابات ریاست جمهوری گذشته و رخدادهای خوب و بد آن، مسوولان رسانه ملی با همفکری و مشورت با نخبگان این عرصه، اقدام به برگزاری مناظرات به این روش کردند که تا حدودی معایب مناظرات دوره قبل را پوشش داد.
وجود هشت نامزد، امکان برگزاری مناظرات دو به دو و تفصیلی را فراهم نساخت و مناظرات هشت نفره، با شیوه‌ای نو طراحی شد.
این مقدمه مکتوب شد تا این سؤال مطرح شود؛ آیا این شرایط برای همه نامزدها یکسان نبود؟
کسانی که شاهد این مناظره بودند می‌توانند شهادت دهند که تمامی شرایط، چه از نظر زمانی و چه احترام شخصیتی و هر دلیلی که معترضان به نحوه برگزاری برمی‌شمارند، برای تمامی آنان یکسان بود اما چگونه می‌شود که کسی خود را بالاتر از دیگران می‌پندارد؟
همه اشخاصی که در این برنامه حضور داشتند از رجال سیاسی کشور هستند و هرکدام دارای مسوولیت‌های گوناگونی بوده و به قطع می‌توان گفت هرکدام از این دوستان از حدود شخصیتی خود آگاه است. البته این اشکال به نحوه برگزاری وارد است که مدل اجرای مناظره قدری نو و بی‌سابقه بود و البته می‌توان پخته نبودن سؤال‌ها را نیز به آن افزود، ولی وجود کاستی در یک برنامه دلیل بر برهم زدن نظم آن و تمرکز مجری نمی‌شود.
حواشی ناخوشایند و نامیمون این برنامه به طور قطع، تلخی بر کام بینندگان باقی گذاشت که تا مدت‌ها از یاد آنان نخواهد رفت. اعتراض تند یکی از نامزدها به نحوه برگزاری باعث تأخیر در آغاز مرحله دوم مناظره شد و البته اعتراض دو تن از نامزدهای دیگر را نیز در پی داشت.
هوادار جوان بر خود لازم می‌داند تا به نکاتی اشاره کند.
اول اینکه با فرض حق بودن اعتراض دکتر اصلاح طلب، آیا حق برهم زدن نظم برنامه‌ای با شمار بینندگان میلیونی را دارد؟ مگر خون دوستان رنگین‌تر از دیگران است؟
دوم؛ تشخیص اینکه سایر نامزدها نیز از این سبک طرح سؤال رضایت نداشتند خیلی کار دشواری نبود ولی باید دید صعه صدر و خویشتن‌داری را چه کسانی از خود نشان دادند. آیا در شأن یک داوطلب ریاست جمهوری است که به نشانه قهر خود را کنار بکشد؟
سوم؛ از اتفاقات نامیمون و واکنش‌های داخلی که بگذریم، پاسخ خوراک خبری رسانه‌های بیگانه را چه کسی می‌دهد؟ تبعات این اتفاق و حرف و حدیث‌های آن مستقیماً به کلیت انتخابات وارد می‌شود و این قابل قبول نیست.
حرف آخر، شاید برخی این واکنش را جهت گیری خاص بخوانند ولی بهتر است قدری واقع‌بینانه به ماجرا نگاه کنند تا دچار سوءبرداشت نشوند.
اما قضاوت با شما...
ابتدای این برنامه، برای مشخص شدن جایگاه قرار گرفتن هر نامزد قرعه‌کشی صورت گرفت و بنا بر قرعه، هر یک از نامزدها در جایگاه خود حاضر شدند.
در مرحله اول این مناظره برای هر نامزد 12 دقیقه زمان در نظر گرفته شده بود که این زمان به یک زمان سه دقیقه‌ای برای پاسخ هر نامزد به سؤال مطرح شده توسط مجری و دو دقیقه نیز برای پاسخ‌گویی به نقد دیگر نامزدها و جمع‌بندی اختصاص داشت. همچنین سایر نامزدها در زمان 90 ثانیه‌ای اجازه نقد و یا بیان نقطه نظرات خود در خصوص موضوع مورد بحث هر نامزد را یافتند.
مرحله نخست این مناظره که با رویکرد اقتصادی برگزار شد با آرامش و ارائه نقطه نظرات هشت کاندید دنبال شد و مخاطبان تا حدودی با عمل‌گرا بودن و یا تئوری پردازی نامزدها آشنا شدند اما در آغاز مرحله دوم شاهد اعتراضاتی بعضأ دور از شأن یک نامزد تصدی ریاست جمهوری یک کشور بزرگ بودیم.
اما سؤالی مطرح است...
برگزاری مناظرات در کشور از چهار سال پیش کلید خورد و با تجربه انتخابات ریاست جمهوری گذشته و رخدادهای خوب و بد آن، مسوولان رسانه ملی با همفکری و مشورت با نخبگان این عرصه، اقدام به برگزاری مناظرات به این روش کردند که تا حدودی معایب مناظرات دوره قبل را پوشش داد.
وجود هشت نامزد، امکان برگزاری مناظرات دو به دو و تفصیلی را فراهم نساخت و مناظرات هشت نفره، با شیوه‌ای نو طراحی شد.
این مقدمه مکتوب شد تا این سؤال مطرح شود؛ آیا این شرایط برای همه نامزدها یکسان نبود؟
کسانی که شاهد این مناظره بودند می‌توانند شهادت دهند که تمامی شرایط، چه از نظر زمانی و چه احترام شخصیتی و هر دلیلی که معترضان به نحوه برگزاری برمی‌شمارند، برای تمامی آنان یکسان بود اما چگونه می‌شود که کسی خود را بالاتر از دیگران می‌پندارد؟
همه اشخاصی که در این برنامه حضور داشتند از رجال سیاسی کشور هستند و هرکدام دارای مسوولیت‌های گوناگونی بوده و به قطع می‌توان گفت هرکدام از این دوستان از حدود شخصیتی خود آگاه است. البته این اشکال به نحوه برگزاری وارد است که مدل اجرای مناظره قدری نو و بی‌سابقه بود و البته می‌توان پخته نبودن سؤال‌ها را نیز به آن افزود، ولی وجود کاستی در یک برنامه دلیل بر برهم زدن نظم آن و تمرکز مجری نمی‌شود.
حواشی ناخوشایند و نامیمون این برنامه به طور قطع، تلخی بر کام بینندگان باقی گذاشت که تا مدت‌ها از یاد آنان نخواهد رفت. اعتراض تند یکی از نامزدها به نحوه برگزاری باعث تأخیر در آغاز مرحله دوم مناظره شد و البته اعتراض دو تن از نامزدهای دیگر را نیز در پی داشت.
هوادار جوان بر خود لازم می‌داند تا به نکاتی اشاره کند.
اول اینکه با فرض حق بودن اعتراض دکتر اصلاح طلب، آیا حق برهم زدن نظم برنامه‌ای با شمار بینندگان میلیونی را دارد؟ مگر خون دوستان رنگین‌تر از دیگران است؟
دوم؛ تشخیص اینکه سایر نامزدها نیز از این سبک طرح سؤال رضایت نداشتند خیلی کار دشواری نبود ولی باید دید صعه صدر و خویشتن‌داری را چه کسانی از خود نشان دادند. آیا در شأن یک داوطلب ریاست جمهوری است که به نشانه قهر خود را کنار بکشد؟
سوم؛ از اتفاقات نامیمون و واکنش‌های داخلی که بگذریم، پاسخ خوراک خبری رسانه‌های بیگانه را چه کسی می‌دهد؟ تبعات این اتفاق و حرف و حدیث‌های آن مستقیماً به کلیت انتخابات وارد می‌شود و این قابل قبول نیست.
حرف آخر، شاید برخی این واکنش را جهت گیری خاص بخوانند ولی بهتر است قدری واقع‌بینانه به ماجرا نگاه کنند تا دچار سوءبرداشت نشوند.
اما قضاوت با شما...
منشور اخلاقی ستاد انتخاباتی محمدباقر قالیباف ابلاغ شد
نظر آیت الله العظمی مكارم شیرازی درباره دکتر قالیباف
قالیباف فردا صبح در زاهدان ،بعدازظهر در اردبیل
استفاده از منابع موجود در گرو انتخاب مدیران توانمند است